ഗൗതമന്റെ യാത്രകൾ😌

ഉദയത്തിന് ഇനിയുമേറെ സമയമുണ്ട്. അനാമികയെ ട്രെയിൻ കയറ്റി നന്ദൻ തിരികെ പോയതും അവൾക്ക് വല്ലാത്ത ഏകാന്തത അനുഭവപ്പെട്ടു തുടങ്ങി. ഓരോ യാത്ര തുടങ്ങുമ്പോഴും അയാൾ എന്തെങ്കിലും കാരണമുണ്ടാക്കി പിണങ്ങുമായിരുന്നു. ഈ യാത്രയും വ്യത്യസ്തമല്ലായിരുന്നു. ഏതൊക്കെയോ ദിക്കുകളിലേക്ക് യാത്ര പുറപ്പെടാൻ നിൽക്കുന്നവരുടെ സംസാരം കൊണ്ട് ശബ്ദമുഖരിതമായ അന്തരീക്ഷം. അനാമിക ഒഴിഞ്ഞു കിടന്ന ഒരു സീറ്റിലേക്കിരുന്നു. സ്വകാര്യമായ ഒരു ലോകം സൃഷ്ടിച്ച് അതിലെ കഥാപാത്രങ്ങളോട് സംസാരിക്കുന്ന ഒരു പ്രത്യേക തരക്കാരിയാണ് അവൾ. നേരം വെളുത്തു തുടങ്ങുന്നതെയുള്ളൂ. മഞ്ഞു പെയ്യുന്നുണ്ട്. തൊട്ടപ്പുറത്തെ പ്ലാറ്റ്ഫോം മഞ്ഞിനുള്ളിലൂടെ അവ്യക്തമായി കാണാം. ട്രെയിൻ പുറപ്പെടാറായി എന്നുള്ള കരച്ചിൽ പ്ലാറ്റ്ഫോമിൽ മുഴങ്ങിക്കേട്ടു. മരച്ചില്ലകളിൽ ശിശിരം ചേക്കേറിത്തുടങ്ങിയിരിക്കുന്നു. തണുക്കാതിരിക്കാൻ അവൾ ഷാൾകൊണ്ടു ശരീരം ഒന്നുകൂടി പൊതിഞ്ഞു പിടിച്ചു. അവളുടെ മനസ്സു നിറയെ മകളെക്കുറിച്ചുള്ള ചിന്തയായിരുന്നു. ഈയിടെയായി വാശിയൽപ്പം കൂടുതലാണ്. വീട്ടിൽ അവൾ എന്തൊക്കെ പുകിലാണാവോ ഉണ്ടാക്കിയിരിക്കുക എന്നോർത്ത് ഒരു സമാധാനവുമില്ല. ഇറങ്ങുമ്പോൾ അവൾ ഉറക്കമായിരുന്നു. ട്രെയിൻ ഒ...